3. Определи падеж имён существительных, вставь нужную букву в окончании.

Работает в бригаде, заподозрил в измене, сшила для куколки, подготовился к работе, сделал для букашки, остался без клюшки, стоял около аптеки, сделал из щепк, лежат в книга, направился к остановк, ел без вилки, пробежал по травинке, отказался от повязки, застряла в бочке.

2. Впиши подходящие по смыслу предлоги, укажи падеж существительных.

Добежать  д0  реки, подъехал к заводу, летел  с полем, читал о животных, смотрел на. картину, нашёл в портфеле, поставил на полку, ушёл с другом, увидел с кроватью, поздравление от  мамы, поскакал по дороге.

1. Определи имена усуществительные и  укажи, в каком падеже они употреблены.

Стоят суровые морозы. Реки и озера одеты плотным ледяным ковром. Январский лес спит под теплой шубой. В глубокий снег спрятались маленькие елочки. Но и в суровое время года кипит в лесу жизнь. Следы рассказывают о ней. Под широким кустом ночевал заяц. На полянке ныряли в пушистый снег тетерева. Здесь прошел величавый лось.

1. Поищите в интернете или в словарях и напишите, что является предметом увлечения для каждого коллекционера.

нумизмат —собирает   монети

филателист —собирает  марки

фалерист —собираетб  медали

филокартист —собирает  откритки

филуменист –собирает  спичечних етикеток

Что даёт коллекционирование людям?

Любите ли ты коллекционировать, узнавать новое о вещах, событиях истории, о природе, о дальних странах и о многом другом по интересным предметам своей коллекции?

                                  Что ты коллекционируешь?

Я колекцанирую   камни

ԳԱՌՆԱՐԱԾ Դավիթը

Քըշեց գառները մեր հովիվ հըսկան,
Ելավ Սասունի սարերն աննըման.
«Է՜յ ջան, սարե՛ր,
Սասման սարե՜ր…»
Որ կանչեց նրա ձենից ահավոր
Դըղորդ-դըմբդըմբոցն ընկավ սար ու ձոր,
Վայրի գազաններ բըներից փախան,
Քարեքար ընկան, դատարկուն եղան։
Դավիթը ընկավ նըրանց ետևից,
Որին մի սարից, որին մի ձորից
Աղվես, նապաստակ, գել, եղնիկ բըռնեց,
Հավաքեց, բերավ, գառներին խառնեց,
Իրիկվան քըշեց ողջ Սասմա քաղաք։
Կաղկա՜նձ ու ոռնո՜ց, աղմո՜ւկ, աղաղա՜կ…
Քաղքըցիք հանկարծ մին էլ էն տեսան՝
Գալիս էն հըրես անհամար գազան.
«Վա՜յ, հարա՜յ, փախե՜ք… »
Մեծեր, երեխեք
Սըրտաճաք եղած,
Գործները թողած,
Որը տուն ընկավ, որը ժամ, խանութ,
Ու ամուր փակեց դուռն ու լուսամուտ։
Դավիթը եկավ, կանգնեց մեյդանում.
— Վա՜հ, էս մարդիկը ի՜նչ վաղ են քընում.
Հե՜յ ուլատեր, հե՛յ գառնատեր,
Ելե՛ք, շուտով բացեք դըռներ.
Ով մինն ուներ — տասն եմ բերել,
Ով տասն ուներ — քըսանն արել…
Շուտով ելե՛ք, եկե՜ք, տարե՜ք,
Ձեր գառն ու ուլ գոմերն արեք։
Տեսավ՝ չեն գալի, դուռ չեն բաց անում,
Ինքն էլ մեկնըվեց քաղքի մեյդանում,
Գըլուխը դըրավ մի քարի՝ մընաց,
Ու մուշ-մուշ քընեց մինչև լուսաբաց։
Լուսին իշխաններ ելան միասին,
Գընացին Ձենով Օհանին ասին.
— Տո՛ Ձենով Օհան, տո՛ մահի տարած,
Էս խենթը բերիր, արիր գառնարած,
Ոչ գառն է ջոկում, ոչ գելն ու աղվես,
Գազանով լըցրեց մեր քաղաքն էսպես,
Աստված կըսիրես՝ դի՛ր ուրիշ բանի,
Թե չէ էս խա՛լխին լեղաճաք կանի։

Դավիթի  բնութագիրը

էնքան ուժեղ,
Որ նըրա համար թե մարդ, թե մըժեղ։
Բայց վա՜յ խեղճ որբին աշխարքի վըրա,
Թեկուզ Առյուծի կորյուն լինի նա։

Սանասար, Բաղդասար,Կաթնաղբյուր, Ծովինար, Դավիթ,Մեծ Մհեր, Փոքր Մհեր,Խանդութ,

ԲԱՌԱՐԱՆ

իշխում էր—կառավարում էր

ահարկու—հզոր

ահավոր—սարսափելի

դյուցազուն—քաջազուն

սարսափ—ահ

զավակ—որդի

սարսափած՝—վախեցած

խարջը—հարկ

մըտիկ անես—նայես

դուշման—թշնամի

հըզոր—ուժեղ

եթիմը—որբ

ոտնաման—կոշիկ

մեյդան—կեննտրոնում

մեկնըվեց—պառկեց

խա՛լխի—ուրիշի